Nieuw avontuur

Het is zo ver. Ik ga weer solo langs de Engelse kust hiken. Deze keer een week langs de kust van Zuidoost-Engeland. Te beginnen grofweg aan de zuidelijke monding van de Thames, bij Herne Bay en dan de ronding maken richting Dover en Folkestone.

De afgelopen week had ik steeds van die korte, paniekerige kriebels in mijn buik: waar ben ik in hemelsnaam mee bezig? Ga terug! Blijf thuis! Die pijnlijke steken in mijn hart, die me zeggen dat ik gek ben om mijn geliefden achter te laten. Toch houdt het me niet tegen (de eerste keer wel bijna). Nu weet ik van eerdere solotochten, dat zodra ik mijn eerste stappen op Engelse bodem zet een grote golf van blijdschap en vrijheid me overspoelt, die al het gemis laat verbleken.

Mijn rugzak pakken vormt altijd de eerste opwindende stap. Alleen het hoogst noodzakelijke erin stoppen. Hem op mijn rug hijsen en vertrekken. Mijn rugzak symboliseert een gevoel van vrijheid en licht leven. Ik heb verder niets nodig. Nou ja een beetje geld (of betaalpas), een paspoort en een mobiel met kaart. That’s all. Het verbaast me iedere keer, dat ik er zo blij van word. In mijn dagelijks leven houd ik van spullen verzamelen, liefst kleding volgens mijn eigen kijk op de laatste mode. Nu ben ik bijna opgelucht dat ik me daar allemaal niet mee bezig hoef te houden. Gewoon één paar wandelschoenen, een broek, een paar t-shirts en een trui met legging voor ’s avonds is alles wat ik nodig heb. Weinig bezittingen, weinig keus, wel zo fijn. En heel veel keuze wat betreft mijn bestemming. I can go anywhere! I love that feeling! En ik ga naar waar ik het liefste wil zijn. Dat is aan de Britse kust. Zo afwisselend, zoveel te zien en te ervaren. Elke dag de zee in haar vele verschijningsvormen, de zon, de wind, de mist, de regen, de rotsen, de branding, de vogels, alles! Ik leef er iedere keer van op. Ook al is het bij vertrek altijd weer spannend om het bekende, voorspelbare leven en geliefden achter te moeten laten. Ik weet inmiddels wat mij wacht en daar kijk ik naar uit. Een nieuw avontuur langs de lange Britse kust.

Ik zit weer op de ferry naar Engeland. Van Hoek-van-Holland naar Harwich dit keer. Het is het koud 🥶 . Er komen steeds felle buien over, voortgejaagd door een harde wind. Ik kan niet langer dan 5 minuten aan dek blijven staan. Die wind zal de golven behoorlijk opdrijven. It will be a bumpy crossing 😬. En het is ook nog wind tegen. Maar de ondergaande zon is prachtig!