Vandaag is het zover.
Vandaag vertrek ik met de boot van IJmuiden naar Newcastle. Morgen ga ik het Berwickshire Coastpath lopen, in m’n eentje. Yess, ik heb er zin in!
De zeehaven van IJmuiden is bepaald niet Nederland op z’n fraaist, maar dat helpt bij het afscheid nemen. Het forteiland met de duinenrij erachter is mooier, maar het blijft behoorlijk plat en industrieel. Vanaf zo’n hoog schip voel ik me als een soort alwetende toeschouwer, die van een afstand alles beschouwt en begrijpt. Op de kop van de pier bij het havenlicht heeft een visser een prachtplek ingenomen. Hij haalt zijn hengel op en werpt hem aan onze kant weer uit. Een stuk terug op de pier rijdt iemand op een scootmobiel. Het lijkt of hij zijn best doet het schip bij te houden, maar hij faalt jammerlijk en geeft het op. Buitengaats zie ik de golven loom op de grote basaltblokken van de strekdam neerploffen, alsof alle fut eruit is. Een oneindige verte lonkt. Het licht baant een weg over de zee en neemt me mee…